Gistermiddag om een uurtje of 4 was ik ff naar de brievenbus gelopen om te kijken of ik al post had, tot mijn grote verdriet lag er niks. Maar hwbbwrig als ik ben was ik om half 9 nog maar een keer naar de brievenbus gelopen en toen bleek dat er eindelijk een brief van Josh lag. Eigenlijk was ik een beetje bang voor deze brief en terecht want hij was behoorlijk pissed dat ik 4 maanden niks van me had laten horen. Hier een fragment:
"Perhaps you realize that I'm frustrated by your tendency to pull away from friends (or at least me) during hard times. Perhaps Dutchies have a different use for friends, but in the USA, friends are people we lean on in difficulties. I'm here wanting to be an outlet for you. I want to be a resource for bringing a smile to your face, peace to your spirit, and warmth to your heart. But what good am I if you don't use the support I offer you?"
Ja dan word je wel weer met 2 pootjes op de grond gezet...
Remembering
5 jaar geleden
0 reacties:
Een reactie posten